จะกำหนดความลึกของสีหลักขั้นพื้นฐานได้อย่างไร?

1) ช่องสีช่องต่างๆ เช่น สีแดง เขียว น้ำเงิน และสีอื่นๆ ของโฆษณาด้านบนและรูปแบบโลโก้ และไม่จำเป็นต้องปรับระดับความลึกของสีพื้นฐาน ลูกค้าทั่วไปสำหรับโฆษณาด้านบนและสีลายโลโก้เหล่านี้ ให้เข้มแข็งและสดใสในทางทฤษฎี มันคือการแสดงเอฟเฟกต์สุดขั้วของความหนาแน่นของสนามสูงสุดของหมึกพิมพ์ออฟเซต เพื่อให้เกิดความอิ่มตัวสูงสุดแม้ว่า 95% ของช่องจ่ายจะเพิ่มขึ้นเป็น 100% หลังจากการพิมพ์ แต่นี่ไม่เหมือนกับเอฟเฟกต์ที่เกิดจากการพิมพ์ภาคสนาม 100% แต่ 95% ของช่องจ่ายเข้าถึงความหนาแน่นของช่องใน 95% ของพื้นที่จุดเท่านั้น และ พื้นที่เพิ่มขึ้น 5% แม้ว่าจะมีหมึก แต่ความหนาแน่นของหมึกก็บางลง95% ของจุดที่เพิ่มขึ้นเป็นความหนาแน่นของหมึก 100% นั้นไม่หนาและสว่างเท่ากับความหนาแน่นของสนาม 100%

2)สีของท้องฟ้าสีฟ้า มหาสมุทร ใบไม้สีเขียว สนามหญ้า และสีอื่นๆ ในภาพการถ่ายภาพทิวทัศน์ เนื่องจากได้สร้างแนวคิดที่ตายตัวในจิตใจของผู้คน ดังนั้น โดยหลักการแล้ว จำนวนสีของเวอร์ชัน C ควรมีความลึกซึ้งยิ่งขึ้นบนพื้นฐานของ ปริมาณสีที่ต้องการตามเฉดสี ใบไม้สีเขียว สนามหญ้า และสีเขียวอื่นๆ จากนั้นเวอร์ชัน Y จะเป็นสีเขียวอิ่มตัวและเป็นสีเขียวสดใสเช่นกันสำหรับสีพื้นฐานของความลึกสีแดง เขียว และน้ำเงินที่ต้องซ้อนเลเยอร์ ตามอคติสีและคุณลักษณะสีเทาของหมึกพิมพ์ออฟเซตทั่วไป การกำหนดค่าความอิ่มตัวที่เหมาะสมที่สุดคือ:

สีแดง =M95%+Y85%

สีเขียว =Y95%+C85%

สีน้ำเงิน =C95%+M80%

3) ลักษณะการกำหนดค่าจุดของท้องฟ้าสีฟ้า: ประการแรก จะไม่ใส่สี Y ต่ำกว่า 40% ของรุ่นสี C ทำให้ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าสวยงามยิ่งขึ้นประการที่สองคือการใส่สี Y มากกว่า 50% ในรุ่นสี C เพื่อให้สีฟ้าไม่เปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ยังทำให้สีน้ำเงินสงบและหนาในเวลาเดียวกัน เนื่องจากหมึกสีฟ้าที่ใช้ตอนนี้เป็นสีแดง จึงลดขนาดลงเป็นสีแดงอ่อนอย่างมีสติ เพื่อให้ท้องฟ้าสีฟ้าสวยงามยิ่งขึ้น

4) ใบไม้แดงเซียงซานในฤดูใบไม้ร่วงสามารถรักษาสีแดงให้แดงกว่าใบไม้สีแดงจริงได้เล็กน้อย ความลึกของสีพื้นฐาน Y คือ 100% : M คือ 95% ไม่สามารถใส่ C เพื่อให้ใบไม้สีแดงโดนแสงแดด มีความสวยงามเป็นพิเศษ ทำให้ผู้คนรู้สึกได้ถึงความโปร่งใสที่น่าพึงพอใจ

การเปลี่ยนแปลงข้างต้นในการแสวงหาสีแบ่งตามวิธีการจับคู่สีแบบดั้งเดิมและเน้นคุณค่าทางสุนทรีย์ของสีในทัศนศิลป์