วิธีการประมวลผลความอิ่มตัวของสีของผลิตภัณฑ์ที่พิมพ์ - ความลึกของสีพื้นฐานจะรักษาชั้นต่างๆ

1) สีพื้นฐานความลึกของช่วงค่าการปรับระดับจุดคือ 65% ถึง 90% เนื่องจากมากกว่า 80% ของจุดเพิ่มขึ้น ระดับจึงง่ายที่จะปรับระดับดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีชั้นสีพื้นฐานสำหรับบริเวณนี้ควรรักษาระดับไว้บนสมมติฐานที่ว่าความหนาแน่นของสนามข้อมูลเพียงพอ และไม่ควรเน้นความอิ่มตัวของความหนาแน่นของสนาม ส่งผลให้ระดับของสีพื้นฐานข้อมูลสำคัญในการประมวลผล: สีพื้นฐานของความลึกของระดับที่ต้องการ โดยเน้นไปที่ปริมาณสีมากกว่า 80% ของพื้นที่เพื่อให้สว่างขึ้นปานกลาง เพื่อแยกออกจากบล็อกสีของฟิลด์ เพื่อให้การพิมพ์สามารถ พิมพ์ความหนาแน่นของสนามและรักษาระดับ

2) ในการประมวลผลสีความอิ่มตัวของสีที่สดใสและระดับแสงและความมืดของสีนั้นยากที่จะนำมาพิจารณาหากคุณต้องการรักษาระดับแสงและความมืดของสีไว้ก็จำเป็นต้องใช้ สีคู่กัน และใช้สีคู่กัน ความสว่างของสีจะลดลง และระดับสีเทาจะเพิ่มขึ้นหากคุณต้องการทำให้สีสว่าง จำเป็นต้องใส่สีเสริมให้น้อยลง เพื่อส่งผลต่อระดับแสงและความมืดของสีเพื่อความทันเวลาและบรรจุภัณฑ์ควรเน้นสีที่อิ่มตัวและสว่างซึ่งส่งผลต่อระดับแสงและความมืดของสีบางสีด้วยวิธีนี้ ภาพที่พิมพ์ขั้นสุดท้ายจึงมีสัมผัสถึงสีที่ชัดเจนและเอฟเฟ็กต์ภาพที่ดีกุญแจสำคัญอยู่ที่การเรียนรู้ "ปริญญา" และการเข้าใจ "องศา" คือการแสดงออกของระดับสุนทรีย์ของผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับเอฟเฟกต์ของศิลปะการใช้สี

3) พื้นผิวที่เป็นชั้นของความลึกของสีพื้นฐานจะแสดงโดยแผ่นสีหลักเป็นหลัก เช่น สีแดง สีส้ม และโทนสีอบอุ่นอื่น ๆ โดยแสดงโดยแผ่นสี Y และ Mสีโทนเย็น เช่น สีเขียวและสีฟ้า จะแสดงในรูปแบบสี Cดังนั้นจึงจำเป็นต้องเน้นพื้นผิวแบบลำดับชั้นของแผ่นสีหลักและแสดงลักษณะของชั้นกายภาพอย่างสมจริง

4) สีพื้นฐานของบริเวณโทนสีกลางก็เพียงพอแล้วช่วงค่าระดับจุดพื้นที่โทนสีกลาง 35% ถึง 65% ซึ่งเป็นส่วนหลักของวัตถุส่วนใหญ่ คือพื้นที่สำคัญของการประมวลผลสีหากต้องการปรับสีพื้นฐานของพื้นที่นี้ให้มีความอิ่มตัวที่เหมาะสมที่สุด สิ่งสำคัญคือต้องอาศัยปริมาณสีที่จำเป็นสำหรับเฉดสีนั้นให้ลึกลงไปประมาณ 5% เช่น ดอกคำฝอย โทนสีสว่างของสี M จะต้องเป็น 40% ของสี และอาจเข้มขึ้นได้ถึง 45% เพื่อให้สีแดงมีความอิ่มตัวและสว่างมากขึ้น